دسترسی به اینترنت و شیوه های مرسوم آن

اینترنت به عنوان یکی از بزرگ‌ترین سامانه‌هایی که توسط بشر طراحی و مهندسی شده است، این روزها در لایه لایه های زندگی هر فردی نفوذ کرده و دسترسی به این شبکه شاید به عنوان یکی از حیاتی‌ترین و طبیعی‌ترین حقوق انسان‌ها تلقی شود. شبکه ای که امکان دسترسی به هرگونه اطلاعاتی را در کسری از ثانیه می‌دهد و در هر جا و هر مکانی می‌تواند ارتباط شما را با هر اطلاعاتی فراهم کند.ارتباطات و روش‌های دسترسی به این شبکه جهانی از دورترین مزرعه‌ها تا ربات کنجکاوی در مریخ را شامل می‌شود.
امروز بسیاری از ما از گوشی‌های هوشمند، تبلت ها و لپ‌تاپ‌هایی بهره می‌گیریم که به شیوه های مختلف امکان دسترسی ما را به شبکه جهانی اینترنت و وب فراهم می‌کنند. اما اینترنت چیست و شیوه های دسترسی پیدا کردن به آن از چه شیوه‌هایی امکان پذیر است؟

اینترنت چیست؟
اینترنت یک سامانه جهانی است که از ترکیب رایانه‌ها و شبکه های مختلف با یکدیگر تشکیل شده است. این ارتباط از طریق قراردادها یا پروتکل‌هایی برقرار می‌شود که به همین منظور برای ارتباط دستگاه‌ها با یکدیگر آماده و پیاده سازی شده است. در واقع اینترنت شبکه ای از سخت/نرمافزارهاست و واژه وب که در کنار اینترنت بکار می‌رود، یکی از انواع اطلاعاتی است که از طریق اینترنت مبادله می‌شود. به سادگی می‌تواند اینترنت رامیان افزار و وب را  محصول دانست. اما این نکته گریز ناپذیر را نیز باید در نظر داشت که گاهی اوقات این دو واژه به اشتباه به جای یکدیگر بکار گرفته می‌شوند.

نکته جالب توجه در استفاده از اینترنت را می‌توان از پیشنهادی که سازمان ملل در سال 2003ارائه کرده است فهمید. در سال 2003از طرف سازمان ملل متحد پیشنهاد شد که حق دسترسی به اینترنتبه عنوان حق دسترسی به ارتباطات حداقلی و سرویس‌های اطلاع رسانی به عنوان یکی از حقوق اساسی بشر شناخته شود. همچنین در اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی این پیشنهاد دوباره مطرح شد.

حال سوال این است که به این شبکه بزرگی که مملو از اطلاعات است چگونه می‌تواند به آسان ترین روش دسترسی پیدا کرد؟ از زمان‌های گذشته روش‌های مختلفی همچون اتصال از طریق Dial-upو یا ADSLمطرح بوده است. اما امروزه با وجود دستگاه‌هایی همچون گوشی‌های هوشمند و تبلت هایی که همگی به امکاناتی همچون استفاده از سیم کارت یا دسترسی به شبکه های بی سیم یا Wi-Fiمجهز هستند، روش‌های مختلف دیگری نیز در مسیر ما قرار دارند که آشنایی با آن‌ها می‌تواند سودمند باشد.

دسترسی با استفاده از فناوری Wi-Fi
توسط  فن آوری Wi-Fiارتباطی شکل می‌گیرد که بیشتر بر پایه ارتباط شبکه اینترنت به صورت بی سیم تاکید می‌کند و همین امر باعث محبوبیت بسیار زیاد آن شده است. شما توسط این فناوری در هر جا و مکانی که باشید می‌توانید به اینترنت بدون سیم وصل شوید. البته این مستلزم این است که دستگاه شما از این فناوری پشتیبانی کند و دارای یک کارت شبکه بی سیم باشد.در واقع در این زمان شما در حال بهره گرفتن از استاندارد IEEE 802.11  هستید.
استاندارد IEEE 802.11شامل مجموعه‌ای از تعاریف است که دسترسی بی‌سیم به داده‌های شبکه‌های  اطلاعاتی را در بسامدهای مختلفی که رایج‌ترین آن‌ها ۲.۴ و ۵ گیگاهرتز است فراهم می‌کند. نرخ دسترسی به داده‌ها در این حالت با توجه به شرایط محیطی و فاصله از ۱.۲ تا ۱۵۰ مگابیت در ثانیه متغیر است.
اما استفاده از فناوری Wi-Fiموضوع دیگری را نیز مطرح می‌کند. دسترسی به اینترنت در مکان‌های عمومی و یا به اصطلاح از طریق HotSpotها!  وای فای را اگر یکی از شیوه های دسترسی به اینترنت بدانیم، این شیوه  با استفاده از هات اسپات ها در مکان‌های عمومی مانند کتابخانه‌ها و مکان‌های فرهنگی، رستوران‌ها، مکان‌های عمومی مانند پارک‌ها تکمیل شده و دسترسی به اینترنت برای همگان فراهم می‌شود.
استفاده از هات اسپات در مکان‌های عمومی به طور کلی آسان است و این شاید یکی از دلایل محبوبیت و همه گیر شدن استفاده از آن در مکان‌های عمومی باشد.
البته برخی شرکت‌های بزرگ مانند گوگل و آمازون در ازای دریافت هزینه ماهیانه ای امکان دسترسی به هات اسپات های خود را در سراسر کشورها یا مناطق خاصی برای کاربران فراهم می‌کنند. استفاده از این سرویس‌ها برای کاربران هزینه‌هایی در پی دارد ولی عموماً با سرویس‌های ارزش افزوده ای که کاربران دریافت می‌کنند، به نوعی هزینه پرداختی جبران می‌شود. همچنین اپراتورهای مخابراتی در سرتاسر جهان به ارایه سرویس‌های وای‌فای در کنار سایر روش‌های ارتباطی روی آورده‌اند.
 
دسترسی با استفاده از WiMax
وایمکس که به عنوان یکی از روش‌های رقیب و جایگزین برای سیستم‌های ارتباطی خانگی مانند ADSL  مطرح شد از استاندارد IEEE 802.16بهره می‌گیرد. این استاندارد امروزه به عنوان WiMax Fixedمطرح شده است و نام تجاری آن است، در سال 2001مطرح شد و نرخ سرعتی بین 30تا 40مگابیت بر ثانیه برای کاربرش به ارمغان می‌آورد. با تغییراتی که این فناوری در خود دیده است، در سال 2011سرعتی در حدود 1گیگا بیت بر ثانیه و همچنین فاصله ارتباطی 50کیلومتر را به صورت تئوری ارائه می‌کند.
 ارتباط از طریق موبایل
یکی از روش‌هایی که امروزه شاید بسیاری از ما از آن استفاده کنیم، استفاده از خدمات ارتباط داده ای روی موبایل و با استفاده از سیم کارت‌ها باشد.

 فناوری‌های مبتنی بر نسل دوم یا 2G
اگر از کاربران گوشی‌های هوشمند یا حتی برخی از گوشی‌های معمولی باشید، احتمالاً شنیده‌اید که امکان استفاده از GPRSبرای گوشیتان فراهم است و می‌توانید از اینترنت روی گوشی خود استفاده کنید.GPRSمخفف کلمات General Packet Radio Serviceیا خدمات رادیویی بسته های اطلاعاتی است. با استفاده از  این تکنولوژی در شبکه تلفن همراه، امکان استفاده از اینترنت، پست الکترونیکی، حتی ایجاد ارتباطات تصویری و  پیام‌های چند رسانه ای برای کاربر فراهم می‌شود.
این سرویس به شبکه‌ها این امکان را می‌دهد که خدمات اینترنتی پر ظرفیت را به صورت دائمی و بدون وقفه، به مشترکان خود ارائه دهند و هر جا که امکان برقراری تماس فراهم بود، امکان ارائه این سرویس نیز وجود دارد. جی‌پی‌آراس در تئوری باید بتواند سرعت انتقال اطلاعات را به 171kbpsبرساند در حالی که در عمل این سرعت به 40kbpsمی‌رسد.
البته GPRSرا باید نسل 2.5Gدانست. این فناوری دارای دو برادر هم خانواده دیگر با نام‌های CSDو Edgeهستند که به طور تئوری به ترتیب سرعت‌های 9کیلوبیت بر ثانیه و 257کیلوبیت بر ثانیه را ارائه می‌کنند.
 
 فناوری 3G
3Gهماند نسل سوم تکنولوژی ارتباطی سیار است. با استفاده از تکنولوژی 3Gمی‌توانید سرعتی ۲ مگابایت بر ثانیه برای دسترسی به شبکه (و اینترنت) در حال سکون، یا در حالت حرکت کند (مثل راه‌ رفتن) سرعتی تا ۳۸۴ کیلوبیت برای ثانیه و در اتومبیل سرعتی حدود ۱۲۸ کیلوبیت داشته باشید.
تکنولوژی 3Gبا شبکه‌های بی‌سیم مخابراتی GSM،TDMAو CDMAسازگاری کامل دارد و تکنولوژی EDGEبه طور مخصوص برای برطرف کردن پهنای باند مورد نیاز این تکنولوژی طراحی شده است.
فناوری 3Gاپراتورهای مخابراتی را قادر می‌کند تا به کاربران خود گستره وسیعی از سرویس‌های پیشرفته را همراه افزایش ظرفیت و بهبود در کارایی شبکه ارائه دهند. این خدمات می تواند شامل برقراری ارتباط صوتی بی‌سیم در مناطق وسیع و پهنای باند وسیع برای جابجایی اطلاعات در مناطق تحت پوشش با سرعتی حدود ۵ تا ۱۰ مگابیت در ثانیه. همچنین ایجاد ارتباط تصویری و ویدئویی از دیگر مواردی است که روی این فناوری در نظر گرفته شده است.
بر خلاف شبکه‌هایی مانند شبکه های بی سیم یا ارتباطاتی با استفاده از فناوری بلوتوث که برای مصارف برد کوتاه و داده استفاده می‌شود، 3Gفناوری است که علاوه بر تماس‌های تلفنی و دسترسی به اینترنت پرسرعت واقعی، منطقه وسیعی را هم پوشش می‌دهد و می‌تواند مزیت رقابتی زیادی نسبت به شبکه های هات اسپات با آن همه مشکلات امنیتی که در خود داشتند ایجاد کند. در شبکه مبتنی بر مبتنی بر3G، سرعت استفاده از شبکه تقریباً ۱۰برابر یک خط ای‌دی‌اس‌ال ۱۲۸کیلوبیتی است.
 
فناوری 4G
شاید برای استفاده کنندگانی همچون ما که هنوز سرویس دهندگان موبایل، یا رغبتی برای ارائه خدمات مبتنی بر فناوری 3Gنداشته یا به تازگی خدماتشان را به طور محدود آغاز کرده‌اند، صحبت از فناوری 4Gچندان ملموس یا خوش‌بینانه نباشد. اما به هر حال بد نیست بدانیم که فناوری 4Gچیست؟
شبکه های نسل چهارم که بد نیست آن‌ها را LTEبنامیم به تازگی در سراسر جهان مطرح شده‌اند و هنوز کشورهای پیشرفته نیز به طور کامل آن را پیاده سازی نکرده‌اند. اما این نسل، نسبت به نسل قبلی خود یک تفاوت عمده دارد و آن سرعت است!
با نگاهی ساده، از نظر تکنیکی سرعت بارگذاری و بارگیری در  LTEنسبت به نسل‌های قبل بسیار بالاتر است. البته جدای از نرخ داده بالا، تأخیر کمتر در ارسال بسته‌ها که منجر به کیفیت فوق‌العاده VoIP، ویدئو کنفرانس و سرویس‌های هم‌زمان می‌شود. مهم‌ترین ویژگی برجسته LTEاین است که تمامی زیرساخت آن بر اساس IPاست، به عبارت بهتر بخش هسته شبکه کاملاً همگام با پروتکل‌های TCP/IPاست و از مشکلاتی ارتباطی که در شبکه‌های قدیمی‌تر به خصوص GSMاستفاده می‌شد خبری نیست.
تعداد استفاده کنندگان از اینترنت روز به روز افزایش پیدا می‌کند و شاید هرگز در سال 1993که تنها 10میلیون نفر در سراسر دنیا به اینترنت دسترسی داشتند، هرگز تصور نمی‌شد که این شیوه ارتباطی به این سرعت رشد پیدا کرده و فراگیر شود. شاید امروزه زندگی بدون اینترنت برای بسیاری از ما معنا نداشته باشد و یا بسیار سخت شود.