معنای پیغامهای خطا HTTP در اتصال به وب و اینترنت چیست؟

شاید شما نیز در برخی از موارد که سعی در باز کردن یک صفحه وب میکنید با برخی از پیغامهای خطا در مرورگر مواجه می شوید. پیغامهایی که معمولا با یک عدد در ابتدا آغاز میشوند: Error 404 یا Error 501 و مانند آن. فهمیدن و در ک این خطاها و آنچه به شما میویند تا حد زیادی در حل مشکل ارتباطی شما موثر است.
یکی از مسائلی که معمولا کاربران کمترین توجهی به آن ندارند، معنا و مفهوم خطاهایی است که در دنیای رایانه رخ میدهد و معمولا هم کسی به دنبال معنا و مفهوم آنها نمیگردد. اغلب ما عادت داریم که وقتی با پیغام خطایی مواجه میشویم به سادگی از کنار آن عبور میکنیم و جالب آنکه معمولا عملیات منجر به خطا را تکرار هم میکنیم!

این مورد به خصوص در ارتباط با اینترنت و اتصال به وب بیشتر بروز میکند. در بسیاری از موارد در هنگام باز کردن صفحات وب با پیغامهای خطایی مواجه میشویم که در مرورگر نمایش داده میشوند و با یک شماره در ابتدای خود آغاز شده اند. این پیغامهای خطا معمولا با یک توضیح کوتاه نیز همراه هستند.
اما معنای این خطاهای HTTP چیست و چگونه میتواند در درک مشکل به کاربران کمک کند؟ در اینجا شما را با مهمترین این خطاها و علل وقوع آنها آشنا میسازیم:
این خطاها در واقع کد های پاسخ پروتکل HTTP هستند. هر کدام از این خطاها با یک عدد مشخص میشوند که این عدد نشان دهنده حوزه ای است که خطا در آن واقع شده است. پیغام هایی که با عدد دامنه 100 نمایش داده میشوند پیغام های اطلاعاتی هستند و آن دسته که در دامنه 200 قرار دارند پیغام های موفقیت عملیات، دامنه 300 مربوط به تعیین مسیر مجدد – Redirecting – دامنه 400 خطاهای رخ داده از سوی کاربر و دامنه 500 خطاهای رخ داده در سرور هستند. مهمترین این پیغامها به شرح زیر است:
101 – Switching Protocol
این پیغام به این معنی است که درخواست کننده فرمان سوییچ کردن پروتکل را صادر کرده است و سرور پیغام میدهد که این درخواست را درک کرده و در حال انجام است.
204 – No Content
درخواست از سوی سرور با موفقیت پردازش شده اما هیچ محتوایی برای نمایش وجود ندارد.
301 – Moved Permanently
لینک مورد نظر منتقل شده است و تمامی درخواست ها باید به URL جدید انتقال یابد.
305 – Use Proxy
لینک مورد درخواست تنها از طریق یک پراکسی قابل بازدید است.
400 – Bad Request
درخواست برای بازدید از لینک مورد نظر قابل انجام نیست که دلیل آن وارد کردن اشتباه لینک یا اشتباه گرامری – Syntax – است.
403 – Forbidden
درخواست معتبر است اما سرور از پاسخ دادن به آن امتناع میکند. خطای 401 نیز مشابه همین خطا است اما با قرار دادن www در ابتدای آدرس حل و رفع میشود. اما در خطای 403 قرار دادن www هیچ تفاوتی ایجاد نمیکند.
404 – Not Found
در حال حاضر آدرس مورد نظر یافت نمیشود اما ممکن است در آینده بر روی همین آدرس موجود باشد.
408 – Request Timeout
زمان سرور برای انتظار درخواست کاربر تمام شده است. در واقع کاربر در زمانی که سرور آماده دریافت درخواست کاربر بوده است، هیچ درخواستی ارسال نکرده است.
429 – Too many Requests
کاربر در یک زمان مشخص تعداد زیاد و بیش از اندازه ای از درخواست ها را به سرور ارسال کرده و سرور از پاسخگویی معذور است.
500 – Internal Server Error
زمانی نمایش داده میشود که سرور با یک خطای داخلی مواجه شده است و اطلاعات دقیقی در خصوص خطا وجود ندارد.
502 – Bad Gateway
سرور به عنوان یک پراکسی یا Gateway عمل کرده و با یک درخواست نا معتبر از سرور بالا دستی مواجه شده است.
503 – Service Unavailable
سرور در حال حاضر در دسترس نیست. این مشکل معمولا موقتی است.
504 - Gateway Timeout
سرور به عنوان یک پراکسی یا Gateway عمل میکند اما از سرور بالا دستی در زمان مناسب درخواستی دریافت نکرده است.
522 - Connection timed out
این خطا البته یک خطای تعریف شده نیست اما معنای اصلی آن این است که زمان اتصال سرور پایان یافته است و در حال حاضر پاسخ به درخواست مقدور نیست.

البته تعداد خطاهای تعریف شده در RFC یا Request of Comments بسیار بیشتر از این است اما اینها همه خطاهای شایعی است که بیشتر احتمال برخورد با آنها برای کاربران عادی وجود دارد. همانگونه که میبینید، درک و فهم توضیح و معنای این خطاها کمک زیادی میکند که مشکل پیش آمده در اتصال به صفحه وب را درک و با آن تعامل کنید.